Iedereen die een obsessie heeft met de politieke islam, kan volgens Ellian een psychopathische vorm van zelf-islamisering ontwikkelen. We raden derhalve Ellian aan, om Ellian eens te lezen
In een scherp artikel in de Groene Amsterdammer, wees Aart Brouwer er al op dat we de komende dagen een aantal spectaculaire gedachtekronkels kunnen verwachten vanuit rechts intellectuele hoek.
“Het wordt interessant om te zien welke ontwijkende bewegingen de vooraanstaande Europese populisten en islam-haters gaan maken om zich van de uiterst belastende associatie met Breivik te ontdoen. Ze zullen waarschijnlijk trachten hem als een geïsoleerde gek af te schilderen.“
Zijn voorspelling werd dezelfde dag nog op spectaculaire wijze bewaarheid door een acrobatische column van Afshin Ellian. Hierin portretteert hij Breivik als een geïsoleerde psychopaat, die zijn ideologie “in zijn eentje bedacht”, blijkbaar zonder hulp van alle anti-islam denkers en politici die in Breivik’s manifest worden aangehaald. Blijkbaar zonder hulp van een extreem-rechts netwerk dat in datzelfde manifest wordt genoemd. Maar daar blijft het niet bij. Ellian is niet tevreden met het ontkennen van zijn eigen intellectuele verantwoordelijkheid door het afschilderen van de dader als een eenzame psychopaat. Hij wil het liefst nog de rollen omdraaien, en de politieke islam verantwoordelijk stellen:
“Iemand die weerloze kinderen zomaar doodschiet, is niet zomaar een psychopaat, maar ook nog een door politieke islam geïslamiseerde psychopaat. Hij was geobsedeerd en bezeten door de politieke islam.“
Breivik wilde volgens Ellian de islam bestrijden, maar werd door zijn obsessie zelf een “exponent van een psychopathische vorm van zelf-islamisering”. Nu dient de reductie van politieke terreurdaden tot het psychopathische meestal om de zaak te depolitiseren. Het is een gek, dus de politieke motivatie achter de terreurdaad is onbegrijpelijk en onbelangrijk. Ellian gaat nog een stap verder. Hij reduceert Breivik inderdaad tot een geïsoleerde gek. In eenzelfde beweging politiseert hij het echter weer door deze gekte af te wentelen op Breivik zijn obsessie met de politieke islam.
Dit is zo’n geavanceerde gedachtekronkel, dat het zelfs voor de neutrale toeschouwer een interessant schouwspel wordt; gewoon, om te zien hoezeer Ellian zich in onnavolgbare bochten wringt en vervolgens vakkundig zijn eigen tong in de knoop legt. De vreemde en onvermijdelijke conclusie van Ellian zijn mentale achtbaan is namelijk het volgende: iedereen die een obsessie heeft met de politieke islam, waarbij Ellian samen met Wilders natuurlijk hoog op de lijstjes figureert, kan een psychopathische vorm van zelf-islamisering ontwikkelen.
Als Ellian dit meent, dan lijkt het me belangrijk dit stantepede naar de psychiatrische afdeling van de AIVD te communiceren. Want er lopen in Nederland nogal wat mensen rond die een ongezonde obsessie met de politieke islam vertonen, obsessievellingen die zich tot geïslamiseerde psychopaten kunnen ontwikkelen. Ellian zou het dan vast ook wel belangrijk vinden dat mensen zoals Ellian wekelijks langskomen voor een controle gesprek.
