PoliticsWest

GeenStijl Mannelijkheid

By Tuesday 12 July 2011 No Comments

Over de vraag waarom de directeur van het belangrijkste debatcentrum van Nederland zich uitdrukt als een puberende reaguurder van GeenStijl

Een wonderlijke conversatie heeft zich ontwikkeld tussen mij en Youri Albrecht. Na mijn vorige column op Joop.nl, had ik de eer het exclusieve onderwerp te mogen zijn van een tweet van Youri:

“Muhaha krakerts gooien eigen ruiten In: RT De knuppel regeert… en de Balie zag dat het goed was”

Dit leidde tot de volgende reactie:
Beste Youri, dank je voor je tweet. Voor de goede orde: ik heet Merijn, niet krakert. Misschien heb je het verkeerd verstaan toen we onlangs nog kennis maakten. Ik woon gewoon in een huurwoning, heb een baan. Niet zo dik betaald als die van jou weliswaar, maar toch. Wat je bedoelt met Muhaha ontgaat me een beetje. Ik houd het maar op een uitdrukking van minachting, het kan natuurlijk ook oprechte vrolijkheid zijn.

Weet je Youri, het duurde even voordat ik me ten volste besefte dat het toch best wel een beetje vreemd is dat de directeur van het belangrijkste debatcentrum van Nederland zich uitdrukt als een zestienjarige reaguurder van GeenStijl. Zo eentje met een overvloed aan acné en hormonen, en een (daaraan gerelateerd?) gebrek aan seksleven. Je bent er vast bekend mee, de GeenStijl demografie. Uit de sublimatie van deze seksuele frustratie vloeit de tomeloze energie en onnavolgbare stijl van het beroemdste shocklog van Nederland.

Nu kan het zijn, Youri, dat je in een soort midlife crisis verkeert, en je puberale zelf herleeft via je tweets. Dat moedig ik ten zeerste aan, maar ik maak me toch zorgen dat het niet helemaal verenigbaar is met je positie als directeur van de Balie, dat zich voor laat staan op haar intellectuele diepgang. Representativiteit is zo’n woord dat ik altijd met goedbetaalde directeuren associeer, misschien is dat inmiddels passé. Wat misschien nog wel de meest logische verklaring is voor je gedrag, is dat de GeenStijl mannelijkheid waar jij zo’n mooi voorbeeld van bent, inmiddels zo wijd verspreid is dat de mannen in kwestie het inmiddels als de normaalste zaak van de wereld beschouwen.

Wat is GeenStijl mannelijkheid, hoor ik je vragen? Het is een bepaalde visie op het man zijn die opdoemt uit de kolommen van GeenStijl. Misschien wel de sleutel tot haar succes. Een visie die als moreel kompas fungeert voor al die onzekere mannenmensen die naar houvast zoeken temidden van het troebele sociologische gebabbel over de gefeminiseerde maatschappij. Een echte man, aldus de subtekst van GeenStijl, is trots op zijn gebrek aan zelfremming. Een echte man doet niet aan politieke correctheid en verbloemend taalgebruik; hij zegt waar het op staat. Onlosmakelijk onderdeel van zijn levensgenot zijn de typische grappen over Turken met geiten op het balkon en de intelligentie van de blonde vrouwtjes. Een echte man toont openlijk zijn viriliteit, vertelt iedereen die het maar wil horen dat hij graag naar porno kijkt, en beoordeelt elk vrouwelijk schoon aan de hand van de vraag of zij ‘te doen’ is. Het is een moderne variant van het type man wiens levensmotto Jacques de Kadt ooit kernachtig samenvatte als “in auto’s rijden en brullen”, de zogenaamde nieuwlichters die “hebben ontdekt dat het grove en vulgaire eigenlijk veel directer op het doel afgaat dan de ingewikkelde deftigheid”. Waarmee ik overigens geen belegen Rob Riemen Godwin voor ogen heb.

Deze GeenStijl Man wordt met kleurrijk taalgebruik afgezet tegen de mislukte man. De linksmensch die biologische Max Havelaar pinda’s op zijn verjaardagsfeestje serveert, die uit correctheid niet flirt met het aanwezige McLekkerWijf. De moraalneuker, de fatsoensterrorist, die niet van het leven kan genieten omdat hij zijn innerlijke mannenman onderdrukt. Het liefst zou hij natuurlijk ook brullen en hard auto’s rijden, maar dat is niet netjes. Zie hier de hypocrisie van de linkse elite waar GeenStijl zo vol vuur tegen te hoop loopt. Dit gepropageerde beeld van de linksmensch is wat Freud zou aanduiden als de castratie van een politiek tegenstander, in metaforische zin dan. Het heeft GeenStijl duidelijk geen windeieren gelegd. Als zelfs jij Youri – de directeur van de Balie, het bekendste bolwerk van diezelfde linksmensch – inmiddels bekeerd bent kunnen we wel spreken van ‘mission accomplished’.

De ironie wil dat de opkomst van de GeenStijl man gezien kan worden als een nieuwe vorm van seksuele bevrijding. Zoals feministes in de jaren zeventig hun bh’s verbranden, zijn er nu hordes aan GeenStijl mannen die zich bevrijden uit het morele keurslijf en in alle openheid hun herwonnen viriliteit op het internet belijden. Ik gun je je vrijheid Youri. Maar niet het laatste woord.

meer achtergrond: http://www.joop.nl/opinies/detail/artikel/de_knuppel_regeert_en_de_balie_zag_dat_het_goed_was/

Merijn Oudenampsen

Merijn Oudenampsen

Merijn Oudenampsen (1979, Amsterdam) is socioloog en politicoloog. Sinds januari 2011 doet hij als promovendus onderzoek naar populisme en culturele studies bij de Universiteit van Tilburg. Hij was gastredacteur van de 20e editie van Open, over de populistische verbeelding, en schrijft regelmatig voor boeken, bladen en tijdschriften, over stadsontwikkeling, kunst, politiek, filosofie en wat dies al niet meer zij.

Leave a Reply

 

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.